Oogproblemen – Entropion

We spreken van entropion wanneer (een deel van) de rand van een ooglid naar binnen omkrult. Op die manier kan er irritatie en beschadiging optreden van het gevoelige hoornvlies.

Entropion bij de hond zien we heel vaak bij rassen met veel extra huidplooien ter hoogte van de kop zoals de Sharpei, Chow-chow en bulldogs, maar ook andere rassen kunnen met entropion te maken hebben.

In zeer beperkte gevallen bij jonge dieren wordt initieel eerst een oogzalf aangewend om het oog wat meer te beschermen, met het vergroten van de kop kan de situatie zich stabiliseren.
Bij pups die er wel veel last van hebben kunnen we tijdelijk gaan ‘tacken’, dit houdt in dat er hechtingen in de huid geplaatst worden om het ooglid te ontkrullen maar er wordt geen huid verwijderd. Deze tijdelijke techniek kan volstaan tot de kop uitgegroeid is en de entropion mogelijk uit zichzelf gecorrigeerd is, soms is er wat littekenweefsel gevormd waardoor het ooglid uit zichzelf in vorm blijft en niet opnieuw omkrult.

Wanneer er entropion blijft bestaan bij de volwassen hond kan best geopteerd worden om via een operatieve ingreep op de juiste plaats een lancet vormig stuk huid te verwijderen en vervolgens enkele hechtingen te plaatsen. Hierbij dient uiteraard goed opgelet te worden dat er niet te veel weefsel verwijderd wordt om het tegengestelde (naar buiten krullende oogleden) te voorkomen.
Deze operatietechniek wordt de Hotz-Celsus techniek genoemd en kan dus pas uitgevoerd worden nadat de kop volledig is uitgegroeid.

Na de ingreep is het belangrijk dat het oog nog enkele dagen gezalfd wordt en dat er een halskraag gedragen wordt om schade aan de hechtingen te voorkomen gezien dit tot overdreven littekenweefsel kan leiden waardoor het probleem niet opgelost is.

Ook bij katten komt entropion voor, dit wordt o.a. al eens gezien bij perzen en Britse kortharen. De symptomen lijken op die bij de hond en ook de behandeling is gelijkaardig