Laparoscopie

Wat is laparoscopie?

Laparoscopie is een ‘minimaal invasieve’ chirurgische techniek. De buikholte wordt met CO2 gas opgevuld zodat we met een speciale camera de organen in de buik kunnen bekijken en ruimte hebben om in de buik te gaan werken. Via 2 of 3 ‘werkkanalen’ worden speciale langwerpige werktuigen en een camera in de buikholte gebracht waarmee we verschillende handelingen kunnen uitvoeren zoals steriliseren, verwijderen van niet-ingedaalde testikels, biopten nemen van verschillende organen, vastleggen van de maag bij grote hondenrassen om maagkanteling te voorkomen, … . Na de ingreep wordt het gas terug uit de buik verwijderd en zijn de openingen nog nauwelijks zichtbaar

Wat zijn de voordelen van een laparoscopische ingreep?

De camera heeft een vergrotende factor waardoor we in veel beter detail de organen kunnen bekijken.
Dit zorgt voor een behoorlijke toename van de zichtbaarheid.
Minder invasief en daardoor minder pijnlijk.
Weefsels worden minder gemanipuleerd en resulteert in kleinere littekens en minder vergroeiingen.
Ultra-abdominale overzicht is beter, waardoor het risico op complicaties (bloedingen, achterblijven ovarieel weefsel,..) afneemt.
Kleinere opening in de buikwand dan via de klassieke sterilisatie: dat geeft niet alleen een esthetisch voordeel, maar beschadigt ook minder de spierlaag en verkleint de kans op wondproblemen.
Hoe kleiner de operatiewonde, hoe minder pijn na de operatie.
Door het werken via 2 tot 3 kleine openingen (maximaal 1cm groot) is er veel minder trauma dan wanneer we een snee van 10cm of soms zelfs veel groter moeten maken. De wondjes zijn dan ook amper zichtbaar.
De patiënt herstelt sneller en kan sneller de normale activiteiten hervatten.
Een kleinere wonde brengt ook met zich mee dat er minder kans is op wondinfectie en open komen van de wonde.
In tegenstelling tot bij de humane laparoscopie waarbij geklaagd wordt over buikpijn achteraf is het zo dat wij 50% minder druk gebruiken waardoor deze buikpijn niet wordt waargenomen bij huisdieren (zichtbaar aan verschillende parameters zoals bewegelijkheid na operatie, alerter, rapper terug eetlust,…)

Zijn er nadelen verbonden aan deze werkwijze?

Als bij een sterilisatie een afwijkende baarmoeder wordt waargenomen moet toch een iets grotere wonde gemaakt worden om deze te verwijderen (deze is echter nog kleiner dan een conventionele operatiewonde).
In het uitzonderlijke geval dat er toch iets misloopt (bloeding, beschadiging orgaan,…) kan het zijn dat we alsnog de buik moeten open maken om via de klassieke manier het probleem op te lossen.

Hoe verloopt een laparoscopische sterilisatie?

De patiënt krijgt net zoals bij een klassieke operatie eerst premedicatie, wordt via een injectie in de bloedbaan in slaap gedaan om vervolgens via gas-verdoving in slaap te blijven voor de duur van de ingreep. Via een toestel houden we tijdens de verdoving de hartslag, ademhaling, zuurstofconcentratie in het bloed,… in de gaten om alles met de hoogst mogelijke veiligheidsgraad te laten verlopen.

Eerst wordt via een speciale Veress-naald de buikholte gevuld met CO2 gas, dit gas wordt gebruikt omdat het kleurloos is, niet ontvlambaar, snel terug uit het lichaam verwijderd wordt, geen risico vormt op embolie. Door de aanwezigheid van het gas in de buik ontstaat een ruimte waarin we kunnen werken. Er worden 2 tot 3 canules doorheen de middellijn van de buik gestoken die dienst zullen doen als ‘werkkanalen’ waarlangs het materiaal kan ingebracht worden. Zodra de eerste canule ingebracht is wordt de lange huls van de scoop naar binnen gebracht en wordt de camera erop aangesloten om te zien hoe het eruit ziet in de buikholte zelf. Onder zichtbare begeleiding van de scoop worden de andere canules doorheen de huid ingebracht.

laparoscopie De patiënt wordt zodanig gepositioneerd op de operatietafel dat de organen naar de tegengestelde kant zakken van waar we moeten zijn zodat een optimale zichtbaarheid bekomen wordt. Met behulp van een speciale tang wordt de eierstok opgespoord en vastgeklemd om zo goed te kunnen presenteren voor de ingreep. Met behulp van een bipolaire coagulator worden de bloedvaten van de eierstok dicht geschroeid en daarna wordt ophangband van de eierstok doorgeknipt. Eenmaal de eierstok los is wordt deze ofwel direct uit de buikholte verwijderd langs de opening van een canule ofwel wordt hij op een vaste en goed bereikbare plaats in de buikholte gelegd om aan het eind van de ingreep beide eierstokken samen te kunnen verwijderen. Als beide eierstokken verwijderd zijn en blijkt dat de baarmoeder niet verwijderd hoeft te worden, worden de canules verwijderd en het gas uit de buik gelaten. De onderhuid ter hoogte van de kleine openingen wordt gesloten met enkele hechtingen en de huid zelf met een speciale huidlijm. Na de ingreep mag de patiënt naar de hospitalisatie waar ze vlug terug op de poten zal staan.

Nabehandeling

De hond mag dezelfde dag naar huis. U krijgt van ons een papier mee met alle uitleg en medicatie die u moet toedienen. Postoperatieve controles op dag 3 en 14. Om likken en krabben aan de wonde te voorkomen, raden wij aan een body of kraag aan te doen. Deze kan u steeds bij ons verkrijgen.

Verschil met klassieke sterilisatie

Bij een klassieke sterilisatie worden de eierstokken van de hond verwijderd door een snee van 5-15 cm in de buik, afhankelijk van de grootte van uw hond. Bij een laparoscopische sterilisatie worden 2 tot 3 kleine gaatjes gemaakt in de buik. De wond is dus veel kleiner.

Wat houdt U nog tegen?

Wat ons betreft niets, ons team heeft uitgebreide bijscholingen, trainingssessies, operaties,… achter de rug en staat klaar om deze vooruitstrevende techniek te gebruiken om ook uw hond met minimale overlast te opereren.